In the picture – Anthea den Hollander
In deze nieuwe serie ‘in the picture’ maken wij kennis met fotografen met een passie voor surfen. Je kent het wel. Voor of na je surfsessie zie je ze; die doorgewinterde mannen en vrouwen die de shore afstruinen met hun camera, op zoek naar dat toffe shot. Of zelfs met onderwaterbehuizing en een paar zwemflippers tussen de surfers dobberen. Na een heerlijke surfsessie altijd even Instagram checken bij deze toppers of je op de plaat gezet bent.
Maar wie zijn deze mannen en vrouwen eigenlijk? Wat drijft (tadum!) hen om deze foto’s te maken? En wat is hun passie en/of boodschap?
De eerste surffotograaf: Anthea den Hollander.
Eerst maar eens even voorstellen. Wie is die chick behind the camera?
Haha, de chick behind the camera heet Anthea den Hollander. Ik denk dat ik mijzelf het beste kan beschrijven als een fotografe die met haar beelden mensen bewust wilt maken van wat er in de wereld speelt. In de hoop een gesprek te starten en misschien wel een verandering teweegbrengen. Iets wat ik met ‘Diosas del Mar’ ook probeer te doen.
Tijdens mijn opleiding fotografie in Rotterdam kwam ik erachter hoe sterk beeld is en hoeveel invloed het kan hebben op een persoon. In 2013 had ik het geluk om mijn stage in Tanzania te volgen. Ik mocht als fotografe aan de slag bij een organisatie die de levenskwaliteit van mensen probeerde te verbeteren. Samen met de Finse volunteer Minna bezocht ik in Dar es Salaam; een dame die na 50 jaar vol tegenslagen eindelijk clean was en nu het enige sober house van de stad had opgezet. Haar verhaal en wil om anderen mensen te helpen, terwijl ze zelf veel in haar leven oneerlijk was behandeld, deed toen veel met mij. Op dat moment begreep en voelde ik wat ik met mijn fotografie wilde bereiken.
Een groot voorbeeld voor mij is bijvoorbeeld Jasper Doest. Naast dat hij mij ontzettend veel heeft geholpen, ben ik van mening dat hij tot de grootmeesters van dit vak behoort. Hij geeft zijn onderwerpen, vaak rondom de relatie tussen mens & natuur, echt een stem. Ooit hoop ik met zoveel gevoel en begrip als hij dat doet te kunnen fotograferen.
Surf je zelf ook?
Ik surf zeker zelf ook! Veel mensen verwachten dat ik super pro ben en elke golf met gemak pak, omdat ik surfers fotografeer. Alleen is niets minder waar. Surfen was altijd al iets wat ik graag wilde doen. In 2018 besloot ik een wetsuit te kopen en voor twee weken lang in Frankrijk twee keer per dag les te nemen. Daar werden nog 2 maanden aan vast geplakt, omdat ik werd gevraagd om daar als fotograaf te gaan werken. Na een hele zomer kon ik best aardig golfjes pakken (dacht ik). Ik had een 7.6 plank vol met ductape gratis van wat vrienden daar gekregen. Als ik nu naar dat ding kijk moet ik erg hard lachen, maar toen der tijd kwamen de zonnestralen er bij elke verliefde blik die ik het gaf vanaf.
Bij terugkomst ging ik natuurlijk verder op de Nederlandse golven. Jeetje wat viel dat tegen, in Frankrijk ging dat toch allemaal wat soepeler. Inmiddels surf ik op een NSP 7.6, niets te fancy, gewoon een prima board voor mij. Ik mag mezelf een beginnende hard-top surfer noemen en ga nog genoeg door de wasmachine. Daar schaam ik me ook niet voor, ik vind surfen heerlijk om te doen en daar draait het voor mij ook om. Mijn droom is wel om ooit te kunnen cross-steppen op een mega sexy longboard. Dat vind ik echt prachtig.
Van surfen word ik, net als de meeste, gewoon ontzettend blij. Het versterkt gevoelens als geluk, ontspannenheid en het laat je even al je zorgen vergeten. Ik merk wel dat als ik boos of gefrustreerd het water in ga, de zee me verteld “joh, wordt eerst maar eens rustig, want zo laat ik je niet toe”. Golven zijn de beste spiegels die je kan hebben.
Je vind mij het meeste op Hoek van Holland, dat is voor mij goed aan te rijden en ik vind de mentaliteit daar chill. Er is ruimte voor beginnende klungels zoals ik. Ook ben ik verslaafd aan de pannenkoeken van Pele Surfshack, dat is ook wel een legitieme reden om daar naartoe te gaan vind ik. In de winter zie je me wat minder, omdat ik vanwege de aandoening Raynaud niet goed tegen de kou kan.
Je maakt echt mooie sprekende foto’s! Hoe kwam je op het idee om de serie ‘Diosas del Mar’ te maken?
Allereerst, super lief, dankjewel! Het idee voor Diosas del Mar is eigenlijk ontstaan uit een ervaring tijdens mijn werk op het surfkamp. Ik weet nog goed dat ik met de eigenaar van het kamp in bespreking was en dat hij me vertelde dat ik alleen “mooie beach babes in strakke bikini’s” moest fotograferen, want dat zou beter verkopen. Ik schrok wel van die opmerking en het begon me op te vallen wat het algemene imago van de vrouwelijke surfer was. Je ziet, zeker op social media, veel over sexualised foto’s. Strakke bikini’s, billen die op een onnatuurlijke manier naar achter worden gedrukt en dan nog net een surfplank in de handen hebben.
Ik heb niets tegen vrouwen die er zo uit zien, absoluut niet zelfs, je moet en mag altijd trots zijn op wie je bent en hoe je er uit ziet. Maar dat dit beeld als enige zo prominent naar voren komt vind ik jammer. Het maakt veel vrouwen die er niet zo uitzien ook onterecht onzeker. Daar is gelukkig al verandering in aan het komen, maar dat mag van mij nog wel wat meer. Vrouwen dragen ook gewoon wetsuits en gaan ook het water in als het kut weer is maar er wel goede golven staan. We surfen immers niet voor de looks maar voor wat het met ons doet. Ik speelde sinds dat gesprek al een tijdje met het idee om surfsters te portretteren. Vorig jaar voelde het voor mij goed om daar mee te beginnen.
Wat laat je zien in de serie ‘Diosas del Mar’ en wat is jouw boodschap?
Met Diosas del Mar wil ik vrouwelijke surfers laten zien zoals ze zijn. Mooi, krachtig, zacht, interessant en vooral echt. Ik wil af van het stereotyperende “sex sells” beeld. Elk type vrouw is welkom in de surf wereld en er hoeft aan geen enkele norm worden voldaan. Surf niveau, body type en leeftijd maken allemaal niets uit. Zolang je maar gelukkig bent zodra je met die plank in het water ligt. Het enige wat ik de surfsters voor Diosas del Mar vraag is om een eigen surfboard mee te nemen en om aan te trekken waar ze normaal in surfen & waar ze zich goed in voelen. Ik keur de bikini’s dus echt niet af. Zo vroeg Winnie aan mij of ze in haar bikini mocht omdat ze dat gewoon fijn vind surfen. Dat heeft niets met over seksualiseren te maken.
Dit project heeft mij nu al veel mooie ontmoetingen en gesprekken gegeven, daar ben ik dankbaar voor. De eerste shoot was met Maaike. Ik was zo zenuwachtig dat ik er een nacht wakker van heb gelegen. Maar Maaike is zo enthousiast, aardig en verwelkomend, die zenuwen waren binnen no time weg. Dat heeft mij veel geholpen en bewees maar weer hoeveel fijne mensen er in deze community zitten.
Er werd veel gesproken over wat surf voor iemand betekende en met veel surfsters had ik wel iets gemeen. Zo vertelde Plien mij over hoe surfen haar door een burn-out en paniekaanvallen heeft geholpen en had ik met Sacha een heel open gesprek over depressie en hoeveel positieve impact surfen op je mentale gezondheid heeft. Dit zijn dingen die ik zelf ook heb ervaren, hoe mooi is het om te zien wat surfen met & voor iemand kan doen. Ik denk dat ik dit het mooiste aan het project vind, de persoonlijke verhalen van iedereen rondom het surfen. Daar wil ik ook meer mee gaan doen binnen Diosas del Mar.
Met sommige van de surfers lig ik nu ook vaak samen in de zee. Zo surf ik veel met Shauni en kom ik Jolijn & Digna ook veel tegen. Met hun en sinds kort ook met Winnie zit ik in dezelfde app groepen, die zijn reuze gezellig.
Het liefst benoem ik natuurlijk iedereen die ik heb mogen fotograferen. Ze zijn allemaal stuk voor stuk bijzondere vrouwen en zeker het bekijken van hun portretten waard.
Waar ben je momenteel mee bezig en wat zijn jouw ambities en doelen voor de toekomst?
Op het moment ben ik voorbereidingen aan het treffen om weer te gaan schieten voor Diosas del Mar. Ik ben aan het kijken hoe ik het verder ga invullen en kan laten ontwikkelen. Het plan is om op meerdere stranden in Nederland te gaan fotograferen en om het uiteindelijk ook, zodra het weer kan, mee te nemen naar het buitenland. Ik speel ook met een ander idee rondom het surf onderwerp, maar dat is nog heel vers en daar zoek ik nog het juiste verhaal voor.
Veel mannen vragen of er ook een ‘Dioses del Mar’ gaat komen om het stereotyperende beeld rondom mannelijke surfers aan te pakken. Dit is zeker iets voor in de toekomst maar voor nu focus ik me eerst op de vrouwelijke kant.
Naast de surfprojecten ben ik samen met de Engelse film documentaire producer Ilze Millere bezig met een multimedia project over hoe we met de planeet om gaan. Dit onderscheiden we in 4 hoofdstukken ‘Water – Vuur – Aarde – Lucht’ en vatten we samen als ‘Natura’. Daar zoek ik ook nog persoonlijke verhalen voor. Denk bijv. aan: mensen die op hun eigen manier iets voor deze planeet doen, biologen, wetenschappers of organisaties die dieren opvangen / helpen. Mooie initiatieven die de relatie met onze planeet proberen te verbeteren en herstellen, klein & groot.
Je kan als je geïnteresseerd bent om mee te doen met ‘Diosas del Mar’, of als je me zou kunnen helpen met ‘Natura’, een mailtje sturen naar info@antheadh.com. Ook zoek ik altijd naar manieren om Diosas del Mar meer de wereld in te brengen.
Ik wil eindigen met een quote van Sacha en met het advies om altijd te blijven surfen no matter what. Zolang surfen een positieve invloed heeft op jou als persoon maakt het niet uit hoe je er uit ziet, welke leeftijd je hebt en op welk niveau je surft. Wees lief voor elkaar en voor jezelf, in en uit het water.
“When I’m surfing all my worries vanish into thin air. It eases my mind, warms my heart and challenges my body. Sometimes it even feels like my dad is with me when I’m in the water. I’m glad that right before he passed away, he’s seen me catching my first wave ever. I’ll keep on catching waves the rest of my life.” – Sacha
Meer werk van Anthea vind je op haar site en Instagram.
