Surftrip Cantabria: sneeuw en elke dag surf

Slagregens. Sneeuw op de weg. Slippartijen. Het is eind oktober. Het is 3 graden. En we zijn in Spanje voor een surftrip.

Nederland heeft ondertussen de 2e dag met een surfalert en volop zon.

Hier in Noord Spanje is het vechten door de hagel heen om van het vliegveld in onze huurauto naar ons appartement in Oyambre te komen. Maar de surfvoorspellingen voor deze week zijn zo gunstig dat we vol adrenaline in de auto zitten. En de Nederlandse surfalerts zitten ver in ons achterhoofd

Binnen 2 uur zijn we er.

Donker is het. Dus we zien nog niks van het Spaanse heuvellandschap en de bergen (onder andere Picos de Europa). Maar het appartement is top (9,7 op Booking). Spullen in de kamers gedropt en naar San Vicente gereden voor avondeten. Het is onspaans nat, koud en stil. Maar we vinden een prima tentje voor tapas en bier.

Na dit Spaanse diner zijn we klaar om te tukken.

Sneeuw in de Picos

We worden wakker met uitzicht op de Picos de Europa dat rijkelijk besneeuwd is.

We starten de dag met een vreselijk goed ontbijt in Villa Sofia.

Na het ontbijt checken we de surf. De wind blijkt in een ongunstige hoek voor Oyambre te zitten (noordnoordwest, terwijl zuidwest het beste is.). Daarom kijken we bij het strand Los Locos in Suances. Maar de golven zijn hier ook niet goed. En door de regen stroomt er modder de zee in. Bruine drap.

Stadsstrand El Sardinero

We trekken door naar El Sardinero. Het stadsstrand van Santander. Daar is de noordwestenwind wel gunstig. Maar de golven zijn vooral cose-outs. Omdat het hier zo mooi is en we zin hebben in een nat pak, duiken we er toch in. En scoren best lekkere ritjes.

Daarna lunchen, een siesta en terug naar Oyambre.

De voorspelling is, dat de wind offshore zou draaien. Met nog steeds dikke golven. Ondertussen regent het weer pijpenstelen.

De voorspelling komt helemaal uit.

Dikke hoge cleane bakken.

Wat een feest. En magisch ook, door de continue dikke regendruppels die op het water slaan, de koeien op de heuvels en die dikke golven. Surfen totdat je armen eraf vallen.

Longboardtime

En dan de volgende dag. De golven zijn weg. Althans bijna. Nog maar een halve meter is er van die 2 meter plus over. En de periode is gehalveerd naar Nederlandse proporties: 6 seconden.

Maar wat blijkt: in San Vicente zijn de golven, die er nog zijn, wel mega clean. En de surfshop gaat open, dus huren we longboards. En pakken de ene na de andere golf.

Zo gaat het toch nog los die ochtend. En niet in de laatste plaats vanwege het uitzicht op de Picos de Europa. De ruige besneeuwde bergtoppen achter de duinen en San Vicente geven een surrealistisch beeld.

Op zoek naar de golven

Omdat de energie er goed in zit, smeden we het plan om 2 uur te gaan rijden. De shop eigenaar geeft ons wat tips van spots waar de golven wel hoger kunnen worden vandaag, omdat die spots als eerste de nieuwe swell opvangen. Eén daarvan is Playa Vega (afslag Bones).

Bij Playa Vega zou je wel willen wonen.

De kalmte. Het uitzicht op dorpjes aan zee in de verte. Niet voor niets komen de wandelaars richting Santiago de Compostela hier langs. Maar de beloofde golven zijn hier niet. De potentie is duidelijk. Maar niet vandaag.

Playa Verdicio

We rijden naar Playa Verdicio, zo’n 20 km van Gijon. In Asturias. Tikken we die ook nog aan. In deze kleine baai zie je de oceaan al op gang komen. We hebben nog ruim anderhalf uur voordat het donker wordt. En de oceaan krijgt er zin in. De baai loopt vol met water omdat het vloed wordt. We scoren een paar rommelige dikke bakken. De wind is namelijk onshore. Het is vooral de peddel terug die er voor zorgt dat dit tot nu toe de meest uitdagende sessie van de week is. Maar weer in een te mooie setting. Heuvels, baaien, rust.

Na de sessie cruisen we naar Gijon voor tapas. Heerlijk de Spaanse gastronomie. Gijon is overigens verder niet zo bijzonder.

We tuffen daarna naar huis. Gaan tukken. Want morgen beloofd mooi te worden.

En bam!

De golven zwiepen Oyambre binnen. Geen wind. Het is aan!

De ochtend ging los. Na de sessie was het wachten, totdat het tij er weer er in zou komen. Want met laagtij worden de golven te klein en wat uit vorm. Dat duurde even tot de namiddag. Toen kwam de hoogte er weer goed in, maar de lijn in de golven viel een beetje tegen. Take off, bocht maken en weer terugpeddelen en toch die enkele golf zoeken die wel even open blijft staan. Gelukkig zaten die er ook tussen.

In de ochtend kwamen we Veerle Helsen nog tegen. Bedenker en maker van Surf & Stay travel book. Een boek vol met tips en te gekke beelden van allerlei lokale fotografen. Lees hier het verhaal van Veerle of bestel zelf dit inspirerend surf- en reisboek.

Na wat Tapas gedeeld te hebben met Veerle ging het ritme verder met slapen en surfen.

Donderdag beste dag

De ochtend was perfect. Hoogtij en lichte offshore. Omdat het een nationale feestdag was, werd het drukker dan we tot nu toe mee hadden gemaakt. Ruim 30 surfers in het water.

Gelukkig verblijven wij bij Villa Sofia. Op loopafstand van het strand. En hoeven we niet op zoek naar een parkeerplaats, zoals de Spanjaarden die nu vrij zijn en komen surfen.

Naar de appartementen van Villa Sofia

Glassy

Na de sessie slapen we nog een uurtje en gaan we weer het water. De wind is er nu helemaal uit. Een waterig zonnetje maakt het zelfs een beetje warm.

De golven zijn glassy.

Bij de take off zie je een spiegelgladde wand voor je. Hier droom je van.

Dit zou nooit moeten stoppen. Maar fysiek redden we het gewoon niet meer. Na een paar uur lassen we een pauze in.

Wat doen we hier?

Weer even rusten en dan de laatste sessie voordat het donker is (18:45 uur).

Gezien het tij kiezen we voor Playa Gerra. Vanaf boven op de heuvel ziet het er heel goed uit. We duiken er in, maar zien direct 2 surfers met moeite door de golven komen. Ze redden het niet. Wij hebben geluk en de sets doen het op dat moment rustig aan, zodat we wel achter de golven komen.

Maar dan. De sets die binnenkomen zijn mooi clean én huize hoog.

Man, wat kunnen golven dan indruk maken. We peddelen voor de golven, maar maken de fout om naar beneden te kijken in plaats van naar de lijn van de golf. Alsof je in een ravijn kijkt (ok, overdreven misschien, maar het gaf wel dat gevoel). De twijfel slaat toe.

Wat doen we hier? Ga ik er voor?

Na een halve poging word ik 2 keer achter elkaar gespoeld. We druipen af. Met een dubbel gevoel. Hoe vet zijn dit soort golven? En teleurgesteld, dat ik er geen één (misschien een halve) hebben gepakt.

Bij het biertje op het terras zijn we het over eens; Dit zijn de absolute topdagen.

We eten bij Restaurant Folia wat ondertussen ons favoriete restaurantje in San Vicente is.

Ochtendrust en rare golven

Omdat de volgende ochtend het tij en de wind nog niet gunstig zijn, pakken we eerst het luxe ontbijt bij Villa Sofia. Daarna gaan we erin bij Playa Gerra.

De golven lopen raar.

Ook al lijkt alles gunstig qua getij, hoogte en wind, het is een cleane klotsbak. Er is nauwelijks lijn te ontdekken. Binnen het uur houden we het voor gezien.

We lunchen in de auto op weg naar Playa Vega. Het kleine paradijs. Maar we mikken niet goed qua getijde. Het is al te laag tij en de golven lopen niet meer. We kijken nog even bij een strandje om de hoek. Ook daar niks. Dan maar terug naar Playa Meron bij San Vicente. Daar huren we weer longboards bij Buena Onda voor de (relatief) kleinere golven. Wat is surfen op een longboard toch heerlijk. Je pakt alle golven. En kan deze helemaal uitrijden.

Met een supergoed gevoel zitten we aan de tapas bij Pejin. Verreweg de gezelligste cq drukste bar van San Vicente in deze periode.

Laatste dag

Op de laatste dag worden we wakker met een wolkenloze hemel. Geen wind. En heuphoge golven. Bij Buena Onda kennen ze ons ondertussen en als we aan komen lopen pakken ze de longboards voor ons.

We surfen precies op het opkomende tij. De golven worden alleen maar beter. Naarmate de ochtend het middaguur nadert, wordt het ook bere druk in het water. Veel surflessen. Het zijn er dan ook de ideale golven voor.

De combinatie van de drukte en de verzuurde spieren halen ons uit het water.

Hasta la vista

We kijken nog naar de surfers. De bergen met sneeuw. De groene heuvels met de boerderijen. En pakken onze spullen. Het is klaar. Het vliegtuig in en terug naar ons gezin. En hebben heel veel zin om hier weer terug te komen.

Hasta la vista.

De video van de trip

Een paar beelden hebben we nog naast elkaar gezet. Zie hier:

Nog even de tips op een rij

• De appartementen van Villa Sofia.
• Avondeten bij Folia in San Vicente of bij Pejin.
• Het boek Surf & Stay van Veerle Helsen.
• Surfboards huren en surfles bij Buena Onda Surfschool
• Autohuren via Sunny Cars (geen gehannes).

Waarom Sunny Cars?

De reden dat we nu voor de 2e keer op rij voor Sunny Cars kozen om een auto te huren voor onze Spaanse roadtrip was het gemak, de service en daarmee het gevoel dat we vrij waren (geen kleine lettertjes en financiële verrassingen achteraf). We kozen voor het premium pakket van Sunny Cars.

Je krijgt dan:

• De service dat je extra snel je auto kan ophalen
• Een jonge auto (minder dan 1 jaar of 25.000 km)
• Auto inleveren met de benzinestand zoals opgehaald (vol=vol)

En alle zekerheden zijn al voor je ingebouwd. Eigen risico is 0. Schade wordt vergoed. Gelukkig hadden we geen schade, want je wilt alleen maar surfen. Geen schade administratie.

We hadden een Peugeot 2008. Niet per sé de lekkerste auto, maar wel lekker nieuw en de boards (2 stuks) passen er perfect in. Zowel het ophalen als inleveren gingen super relaxed. Al met al dus een relaxte ervaring met Sunny Cars.

Wil je meer tips weten over het huren van een auto? Check dan onze tips & tricks voor autohuur.